Het proces tegen de pubers van vandaag loopt al een tijd. Ze worden verdacht van absolute luiheid. Ze zouden vreselijk verwend zijn. Respectloos, ongeïnteresseerd en alleen maar met hun smartphone in de weer. Wij weten wel beter. Dit klopt voor geen meter. We nemen een straf team van topadvocaten onder de arm om met vuur onze tieners te verdedigen. In dit artikel aanklacht 5: pubers hangen daar maar, lui en ongeïnteresseerd.
De advocaten
- Pedro De Bruyckere: pedagoog en docent aan de Arteveldehogeschool in Gent en auteur van verschillende boeken over onderwijs en opvoeding.
- Eva Vereecke: directeur van De Ambrassade, de organisatie die jeugd, jeugdwerk, jeugdinformatie én jeugdbeleid op de kaart zet.
- Joy De Pau: jeugdwerker, stadsmedewerker van OverKop Gent.
- Jolien Van Hauwermeiren: leerkracht wiskunde en muziek in de eerste en tweede graad secundair onderwijs.
- Dirk De Wachter: psychiater, psychotherapeut en auteur van verschillende bestsellers.
Aanklacht 5: Pubers hangen daar maar, lui en ongeïnteresseerd
Eva Vereecke: ‘Pubers hebben de laatste jaren meer dan eens bewezen dat ze niet lui en ongeïnteresseerd zijn. Ze willen niet meer wachten tot ze achttien zijn en eindelijk mogen stemmen. Ze willen nu serieus genomen worden.
De manier waarop ze belangrijke thema’s op de kaart hebben gezet, vind ik echt knap. De klimaatjongeren zijn daar een mooi voorbeeld van. Zij hebben een ongelooflijk krachtige beweging in gang gezet. Ze hebben dat helemaal zelf georganiseerd en ze hadden zich bovendien goed ingelezen en verdiept in de materie.
Een ander voorbeeld: nog vóór projecten zoals Rode Neuzen Dag bestonden en nog vóór de publieke opinie mee was met het belang van psychisch welzijn bij jongeren, hebben onze jongeren van de Vlaamse Jeugdraad dit aangekaart. Zij hebben als eerste aan de alarmbel getrokken en gesignaleerd dat veel te veel jongeren niet goed in hun vel zitten, lang voor het bij professionals op de radar stond.’
‘Daarnaast is het vrijwillig engagement door jongeren nog nooit zo groot geweest, wat gezien de druk om zo snel mogelijk geld te verdienen toch niet evident is. En dan heb ik het niet alleen over het klassieke jeugdwerk zoals jeugdbewegingen en sportverenigingen, maar ook over totaal nieuwe organisaties die door jongeren zelf op poten gezet worden.
Zo organiseren moslimjongeren projecten die eigenlijk pure liefdadigheid zijn, omdat dit in hun geloof bijzonder belangrijk is. Ze doen voedselbedelingen, halen gebruikte kleren op en zamelen geld in om bijvoorbeeld waterputten aan te leggen in Marokko.
Of ze richten jeugdhuizen op waar de toog niet meer centraal staat, maar waar het draait rond ontmoeting, huiswerkbegeleiding, sollicitatietips en debatavonden. Ik zie zoveel mooie dingen dat ik niet anders kan dan hoopvol zijn. En trots!’
‘Pubers zijn niet lui en denken wel degelijk na’
Dirk De Wachter: ‘Onze pubers zijn niet lui en denken wel degelijk na. Over duurzaamheid bijvoorbeeld. In het gezinsleven, in de combinatie werk-gezin, in de carrière, in financiën, in ecologie. Zoveel hoop, zo mooi om te zien.
Maar veel volwassenen lijken dat niet te willen zien. Blindheid als vorm van vrijheid, zoiets. Wij rijden ademloos rond in vervuilende en opgezwollen SUV’s, terwijl jonge mensen bewust autodelen, openbare bussen en fietsabonnementen nemen, elektrisch rijden of simpelweg te voet gaan.
Wij willen dat alles direct opbrengt, dat wat we doen meteen rendeert. Voor wat hoort wat. De economie regeert. Jongeren kunnen loslaten, spontaan doen, zonder onmiddellijke efficiëntie of snelle winst.’
Onze jongeren hebben als eerste aan de alarmbel getrokken en gesignaleerd dat veel te veel jongeren niet goed in hun vel zitten, lang voor het bij professionals op de radar stond.
~ Eva Vereecke , directeur van De Ambrassade
‘We zouden beter een voorbeeld nemen aan onze pubers’
Joy De Pau: ‘Veel volwassenen lopen te zuchten en te puffen, gaan gebukt onder het werk en stevenen af op een burn-out. Op dat vlak weten die hangende jongeren wel beter. Zij slagen er nog in om samen met hun vrienden gewoon content te zijn in het moment. Even op je gat zitten, tot jezelf komen en voor de rest niets doen, dat is zó waardevol. We zouden er beter een voorbeeld aan nemen!’
De andere aanklachten uit het puberproces ontdek je hier.
