Mama Nele houdt een dagboek bij over de prille avonturen met haar dochtertje. Op 10 maanden kruipt haar baby na wéken voorbereiding voor het eerst.
Onze baby kruipt!
De vader van mijn dochters kon pas stappen toen hij vijftien maanden oud was en zelf struikel ik nu nog vaak over mijn eigen voeten. Het verbaasde ons dan ook niet dat onze oudste dochter pas op veertien maanden aanstalten maakte om zich voort te bewegen. Tot die tijd zat ze goed waar ze zat of zorgde ze er gewoon voor dat ze geraakte waar ze moest zijn. Meestal door luid te roepen en te eisen dat iemand haar zou verplaatsen. Wat wij dan gedwee deden.
Bij de jongste dochter is het anders. Zij is nu tien maanden en heeft net voor het eerst gekropen. En jawel, dat was een feest! We zijn ons namelijk al weken aan het voorbereiden op dat moment, door zelf met z’n allen over de vloer te kruipen. Iemand had me namelijk verteld dat het helpt om gewoon voor te doen wat je de baby wil leren. Dus… verplaatsen wij ons vaak al kruipend.
Op hun eigen tempo
En het gaat verder dan dat. Ik demonstreer ook ostentatief hoe ik een lepel naar mijn mond breng en ik articuleer wel tien keer per dag: “M-a-m-a!” Voorlopig gooit onze dochter haar lepel toch gewoon op de grond en neigt ze meer naar: “P-a-p-a!”
Ik probeer nu te tonen hoe ze moet lopen, maar voorlopig weigert ze dat te doen zonder zich krampachtig aan mij vast te klampen. Ach, wanneer ik haar zo enthousiast over de grond zie sluipen met dat vrolijk hoofdje, kan ik maar één ding besluiten: alle kinderen hebben hun eigen tempo. En op een dag zullen ze allemaal doen wat ze moeten doen. Tot dat moment zijn ze eigenlijk helemaal tevreden met hoe het die andere dagen loopt. Of níet loopt, voorlopig.
Mama Nele
(Hasselt, juni 2022)
Alle dagboeken van Nele kan je hier nalezen. Ook papa Christophe schreef een dagboek.
