Niets zo absurd als het moederschap, dat je doet huilen van het lachen en lachen van het huilen. Onze redactrice Nele Reymen – moeder van een tweejarige en zwanger – maakte daarom een hilarisch boek over dat moederschap: Puzzelpreut, het spelboek voor moeders die nog kunnen lachen na de bevalling. Een feest van (h)erkenning, net zoals deze ode aan het moederschap, aan die lach en de traan.
Sociale media
‘Het was de derde dag na de geboorte van mijn dochtertje en ik wou haar voorstellen aan de wereld. In de eenentwintigste eeuw is het pas echt gebeurd als het op sociale media staat, dus ik zou een foto van haar posten.
Ik legde haar voorzichtig op mijn kraambed en plooide vlak naast haar een kraamverband open, wat me meteen het onderschrift #kraamverbandforscale opleverde. Mijn kind was namelijk amper enkele centimeters groter dan het maandverband dat pas bevallen moeders dragen. En dat vond ik grappig.
De derde dag na de geboorte is nochtans de dag waarop volgens de legende de kraamtranen onophoudelijk rollen. Maar bij het nemen van die foto moest ik dus luidop lachen. Ik besefte dat ik niet veel wist van het moederschap, maar ik wist wel dat het niet altijd makkelijk zou zijn. En dat ik er daarom maar beter mee kon lachen. Dus dat deed ik. En dat probeerde ik vol te houden.’
Lachen en huilen
‘Ik lachte toen ik per ongeluk borstmelk in haar oogje spoot en zij wat later die borstmelk over mijn schouder uit spuugde, al dan niet opzettelijk. Meerdere keren na elkaar. Ik lachte iedere keer dat ik eindelijk in slaap viel wanneer zij net wakker werd. Ik lachte toen ik naar mijn gekke postnatale lichaam keek in de spiegel.
Ik lachte toen ik tot twee keer toe haar luier achterstevoren aandeed en ik lachte toen ik tussendoor foto’s nam van een volle luier omdat ik een second opinion wou over de kleur van haar ontlasting. Ik lachte omdat ik het allemaal nooit gedacht, noch gehoopt had.
Ondertussen zijn we twee jaar verder en is het lachen me nog steeds niet vergaan. Heb ik gehuild? Natuurlijk! Meer dan eens! Onophoudelijk soms! En hartverscheurend hard! Maar ook daar probeerde ik achteraf mee te lachen.’
Exact dat is het moederschap: het laat je huilen van het lachen en lachen van het huilen. Zo absurd is het nu eenmaal.
~ mama Nele
Absurditeit
‘Want exact dat is het moederschap: het laat je huilen van het lachen en lachen van het huilen. Zo absurd is het nu eenmaal. En daarom wil ik elke nieuwe moeder geruststellen met een spelboek dat een unieke inkijk in die absurditeit van het moederschap geeft. Nu eens subtiel, dan weer zo onopvallend als een kraamverband.
De illustraties in het boek maken van de moeder meteen een karikatuur, wat ze – toegegeven – af en toe ook gewoon is. De moeder is moe. De moeder hoopt op die roze wolk. De moeder heeft te weinig personal space.
Voor elke lezeres die dit boek als kraamcadeau krijgt of voor zichzelf koopt, geldt hetzelfde: het gaat over jou. Jij bent de moeder. En dit boek laat je lachen en spelen, terwijl je onderkant kan helen.’
Opdrachten
Wie zoekt die vindt: De moeder is zichzelf verloren in het moederschap. Help jij haar met de zoektocht naar zichzelf?
‘Het moederschap is voor de meesten een kwestie van en-en in plaats van of-of. Want je bent niet alleen een moeder, je bent onder andere ook nog een partner, een vriendin, een collega. En al die rollen moet je invullen, liefst zo goed mogelijk.
Dus ga je rennen om dat allemaal rond te krijgen, om op het einde van de dag het gevoel te hebben dat je alles en tegelijk niets meer bent. En al helemaal niet jezelf. Het goede nieuws? Op een dag vind je jezelf heus wel weer terug, al is het misschien na een omweg of twee.’
Hetzelfde: De moeder denkt dat het moederschap haar niet veranderd heeft. Zoek de zeven verschillen.
‘Het is wel lachen geblazen met tepels die na een zwangerschap niet meer naar voor maar naar beneden wijzen, met een buik die aanvoelt als een leeggelopen ballon en haaruitval dat elk doucheputje doet verstoppen. Maar daar draait het niet om.
De echte veranderingen die een moeder ondergaat, zitten vanbinnen. In wie je bent, meer dan in wat je doet of hoe je eruit ziet. Alles in beschouwing genomen, ben je als moeder na een kind vast nog dezelfde persoon als voor dat kind. Maar dan anders.’
Sorry kindje: Help de moeder van haar schuldgevoel af, zonder dat het telkens terugkomt.
‘Verse moeders lopen over van liefde en … schuldgevoel. Dat begint al tijdens de zwangerschap, want mocht je die sushi wel eten? En was die kaas gepasteuriseerd? Zat er alcohol in die praline en was dat een rauw ei in die tiramisu?
Wanneer je kindje er eindelijk is, wordt dat schuldgevoel er niet bepaald minder op. Want dan voed je de baby misschien net iets te laat omdat je zelf nog eens wou douchen. Of dan leg je de baby misschien net iets te vroeg in bed omdat je zelf ook wil slapen. Dat schuldgevoel zal komen en gaan, maar die liefde blijft gelukkig bestaan.’
Puzzelpreut: spelboek voor moeders die nog kunnen lachen na de bevalling – Nele Reymen – BBNC. Als lid van de Gezinsbond geniet je van 5% spaarkorting bij Standaard Boekhandel.
