Hoe help je je tiener de examenperiode te overleven? ‘Je bent een dubbelzijdig konijn met veel flexijobs’

Vreemde konijnen

Daan: Jij kent het misschien ook, die examenstress, want jij hebt een zoon van 16 die nog studeert?

Sarah: Ik ken het, van mijn oudere kinderen toen die moesten studeren. Maar mijn 16-jarige is een absolute zen master. Ik word een beetje nerveus van hem zo zen te zien. Hij kijkt films, loopt buiten, is heel chill, heel erg op ’t gemak. De resultaten vallen tot nu toe mee, dus mij hoor je niet klagen. Maar we hebben er andere in huis gehad …

Ann: Daarover zeg je: je moet soms het konijn van Alice in Wonderland zijn. Dat moet je eens uitleggen.

Sarah: (lacht) Ja, je bent een beetje de tijdbewaker bij heel veel tieners. Zowel bij diegenen die zich er niet aan kunnen zetten — die na een examen thuiskomen en ‘eventjes’ willen ontspannen, eventjes dat brein laten rusten. Dat is goed, hè. Maar daarna moet je hen wel aansporen van komaan, ’t is tijd, of we gaan te laat zijn!

Maar je bent ook dat konijn voor diegenen die niet kunnen stoppen. Je hebt er die maar blijven doorgaan en heel gestresseerd bezig zijn, en dat is niet gezond. We weten dat het brein zich dertig minuten optimaal kan concentreren, full force, en dan heeft het vijf minuten ontspanning nodig. Dan ga je best een beetje bewegen, eens buiten lopen, wat zot springen of muziek opzetten.

Je bent dus eigenlijk een dubbelzijdig konijn!

Ode aan saaiheid en structuur

Ann: Sommige ouders zouden zich al schuldig beginnen te voelen dat ze gewoon op het werk zitten als de kinderen moeten studeren, ook al doen die het wel goed. Pamperen we ze te veel?

Sarah: Goh, dat is iets wat je bij de oudere generatie wel vaker hoort. Maar je kunt vandaag niet vergelijken met de tijd van toen. Veel ouders waren toen gewoon veel meer thuis, en hadden meer tijd om bezig te zijn met hun kinderen.

Ook niet te onderschatten: de druk van de smartphone. Die afleiding was er vroeger niet. Ik vond vroeger ook wel van alles om me door te laten afleiden — plots werd het onweerstaanbaar interessant om mijn kamer op te ruimen — maar kinderen hebben tegenwoordig zoveel prikkels en afleidingsmogelijkheden…

Het gaat dus niet zozeer om het pamperen, maar wel om ze wat in het oog houden en misschien wat helpen te structureren.

Daan: En studenten die los in de stress gaan, die panikeren, dan is het aan jou als ouder om rust in huis te brengen?

Sarah: Ja, dan ga jij de zen master moeten zijn. De examenperiode, dat is eigenlijk een ode aan de saaiheid en de structuur. Goed eten, goed slapen, op tijd pauzeren. Dat kan zeker helpen tegen de stress. Daarnaast is het belangrijk om regelmatig te ontspannen, te bewegen en te ademen. Bij stresskonijnen — alweer konijnen — is het ook jouw opdracht om hen daarbij te helpen.

Mental coach, supporter, sport buddy… er komen dus heel wat flexijobs bij voor jou als ouder!

Coachen van op je werk

Ann: Ik begrijp dat allemaal wel, maar de meerderheid van de ouders zit wel nog altijd op zijn werk.

Sarah: Ja, inderdaad. Maar dan kun je op voorhand al een paar dingen goed afspreken met je tiener: je komt thuis, je haalt een broodje, ontspan je eventjes, en begin er dan aan. Tegen half twee kun je dan vanop je werk misschien een berichtje sturen: gaat het met jou?

Een beetje coachen en steunen, dat kan ook vanop afstand. En traiteur zijn, dat kan ook op voorhand. Je kan iets in de koelkast zetten, je kan zorgen dat er fruit en noten zijn — en dan grijpen ze toch naar de chips, uiteraard.

Maar voel je in elk geval niet schuldig: een mens moet nu eenmaal gewoon gaan werken.

Laat wel voelen dat je er bent. Stuur ze af en toe een onnozele meme of zo. Maak gebruik van die sociale media, ze zitten toch vaak op hun gsm. (lacht)

Herbeluister

Dit artikel is een bewerking van het radio-interview met Sarah Van Gysegem voor Ann&Daan op Radio 2. Wil je het interview graag beluisteren? Dat kan via deze link.