Hoe kan ik over zelfdoding praten met mijn kind?

Praten over zelfdoding met je kind

We legden de vraag voor aan rouwexpert Manu Keirse. ‘Je moet kinderen correcte informatie geven, ook in het geval van zelfdoding’, vindt Keirse. ‘Als ze die info krijgen van vriendjes op een moment dat er niemand is om hen op te vangen, is de schok nog groter en verliezen ze hun vertrouwen in de volwassenen die tegen hen gelogen hebben.

Vertel je dochtertjes – inspelend op de situatie en hoe je kinderen reageren: “Als mensen ziek zijn in hun lichaam, zijn er dokters en ziekenhuizen die hen proberen te genezen. Soms kunnen mensen niet genezen en gaan ze dood. Je kan ook een ziekte hebben in je gedachten en er zijn psychiaters, psychologen en speciale ziekenhuizen die daarbij helpen. Maar zij kunnen ook niet alle ziekten in de gedachten genezen. En dat kan tot zelfdoding leiden.”

Als opa uit het leven stapte door een heel moeilijke situatie, vertel je dat iemand zo’n groot probleem kan hebben dat hij denkt dat niemand kan helpen en hij zo niet verder kan leven. Beklemtoon dan: “Weet dat je altijd hulp kan vragen en dat er altijd oplossingen zijn. Dat moet je goed onthouden.”’

Herinneringen

Over het gevoel dat opa hen in de steek liet en hen dus niet graag zag, zegt Keirse: ‘Vertel dat iemand die uit het leven stapt, denkt dat die zo’n groot probleem heeft dat het voor iedereen beter zal zijn als hij of zij er niet meer is. Leg uit dat in het hoofd van opa het verkeerde idee leefde dat hij de mensen die hij liefhad tot last was en het beter was voor hen dat hij er niet meer was.’

‘Het is belangrijk’, zo beklemtoont Keirse, ‘om het onderscheid te maken tussen de manier waarop opa gestorven is en het leven dat eraan voorafging. Veeg heel zijn leven en wat hij betekend heeft niet weg. Vertel je dochtertjes over hem en laat hen vertellen over wat ze met opa beleefd hebben en aan mooie herinneringen zullen meenemen.’