Hoe zorg ik dat mijn kinderen minder ruziemaken?

Peuters en kleuters

Peuters en kleuters moeten zich nog leren inleven in de emoties van andere kindjes. Wacht even om te zien of je kinderen vanzelf minder ruziemaken.

Zoniet: probeer taal te geven aan het gedrag. Ben je boos? Ben je triest? Is het omdat je broertje jouw puzzel door elkaar gooide? Wilde jij liever dat je zus een spelletje met jou speelde?

Probeer bij beiden te zien en te erkennen waar ze het moeilijk mee hebben. En zeg daarna duidelijk (en dat zal je vaak moeten herhalen) dat elkaars spullen kapotmaken, met dingen gooien en elkaar pijn doen niet mag.

Jonge kinderen

Bij kinderen vanaf de lagere schoolleeftijd kun je afwachten en hen de ruzie zelf laten oplossen. Zo oefenen ze een noodzakelijke sociale vaardigheid. Kun je het niet aanhoren, ga dan de kamer uit.

Komen ze er zelf niet uit, dan is ‘vertalen’ ook hier nodig. Probeer te bemiddelen, kies geen partij en ga niet oordelen. Laat hen tot rust komen zodat kwaadheid en teleurstelling overwaaien. Onder gemeen doen, zit vaak iets anders. Is je dochter jaloers op haar broertje, wil ze aandacht, voelt ze zich beknot door haar kleine broer om te doen wat zij wel al kan? Of zit haar iets anders dwars en is haar broertje een makkelijk slachtoffer?

Als je kan achterhalen waarom ze gemeen doet, heb je de sleutel voor een goede aanpak in handen. Misschien heeft ze wat meer tijd en ruimte nodig om zonder haar broertje bezig te zijn? En moet zij altijd toegeven en de verstandigste zijn omdat zij ouder is?

Aandacht

Soms is ruziën een manier om aandacht te vragen. Als dat een patroon is, probeer het te negeren en geef eerder aandacht aan de gezellige momenten. Zijn die er minder als zij twee samen zijn, ga dan wat meer dingen samen doen – in de keuken, de tuin … – met jou als gids.

Als het een troost mag zijn: thuis is de veiligste plaats om het ruziën te oefenen. Ruziemaken is een manier om je plek te zoeken, te vinden en te verdedigen. En dat moeten kinderen nog leren.