Oma's en opa's zijn goed vertegenwoordigd op de boekenplank. Talrijk zijn de boeken waarin het wisselspel tussen generaties met glans beschreven is. Weet je niet goed waar beginnen? Wij hebben voor jou een pakketje boeken over grootouders, voor uren (voor)leesplezier.
Supersterren
Tot de klassiekers behoort ‘Mijn oma is een superster’ (Leopold) van Carl Norac en Ingrid Godon. Een warme ode aan al die lieve oma’s zoals alleen Godon ze kan tekenen.
Wat een grootvader voor een kleinkind kan betekenen, en omgekeerd, staat op zijn beurt centraal in ‘Kleinvader’ van Edward van de Vendel en Ingrid Godon (Querido).
En als we straks de allerkleinsten weer op schoot mogen nemen is er het kartonboek ‘Bij oma en opa’ (Clavis, vanaf 2 jaar) van Guido van Genechten.
Uniek
Het liedje ‘M’n opa, m’n opa, m’n opa, in heel Europa was er niemand zoals hij …’ is zeker nog niet uitgezongen. De tekst van Annie M.G. Schmidt verscheen in een vrolijk bladerboek met tekeningen van Noëlle Smit (Querido).
Pas van de pers is ‘Mijn oma’ (De Eenhoorn) van Jan De Kinder. De auteur speelt met het beeld van de grootouder die in kinderboeken nog heel vaak traditioneel getypeerd wordt. Denk aan een opa met een (kapiteins)pet, snor, baard en een boot. Hij rookt nog net geen pijp.
Daartegenover staat een oma voor wie het diepzeeduiken en kickboksen wat ‘te saai’ werd. Daarom gooit oma zich nu op parachutespringen en leert ze skateboarden met haar kleinkind.
Rijstepapsteek
‘Mare en de dingen’ (De Eenhoorn) begint bij een grootouder en haar kleinkind die samen schommelen en in bomen klimmen tot de dag… dat grootmoe struikelt. Het blijkt dat oma dementie heeft en als later opa sterft, dan heeft Mare wel heel wat aan de hand.
Een verhaal over verlies dat toegankelijk geschreven is door Tine Mortier. Bijzonder zijn de prenten van Kaatje Vermeire die het boek een extra gelaagdheid geven. Een prentenboek voor kinderen vanaf vijf jaar, dat je als volwassene ook meer dan doorsnee raakt.
Voor wie een sjaal in de rijstepapsteek wil maken, raden we het voorleesboek ‘Mijn oma is van peperkoek en mijn opa ruikt naar chocola’ (Lannoo) van Evelien De Vlieger aan. Een beetje getrainde voorleesgrootouder laat die vrolijke bende oma’s en opa’s alle kanten opgaan. Sabien Clement tekent ze weergaloos in alle maten en gewichten en stelt daarmee het beeld op grootouders bij.
Kleurrijk
Zeldzaam zijn de kinderboeken waar oma en opa een migratieachtergrond hebben.
In ‘Aan de kant, ik ben je oma niet!’ (Gottmer) van het duo Bette Westra en Sylvia Weve duikt een vervangoma op. Westra vertelt in vrolijke rijmen de levensverhalen van ouderen in een woonzorgcentrum. Mevrouw De Vries heeft als voormalige acrobate een niet te stuiten klauterdrang en meneer Zeybek is pas in zijn nopjes als hij ‘echte’ Turkse thee drinkt. Een boek waar je wel eventjes mee zoet bent. En dan heeft oma of opa haar eigen kattenkwaad (of dat van mama of papa) nog niet verteld!
Nog meer levensverhalen ontdek je in het prentenboek ‘Ik verzamel opa’s’ (Lannoo) van Tom Wauters en Julie Vangeel. Opa Abel komt uit een ver land en verzamelt zand. Met opa Leopold zitten we in de ‘vertrouwde’ moestuin. Alleen kweekt Leopold groenten terwijl hij zelf geen tomaten of sla lust… Voor kleurrijk vertelplezier!
