Vic (7) volgde les via Bednet: ‘Het was een beetje vakantie en een beetje school tegelijk’

Bednet: school en vakantie tegelijk

Begin februari stond het leven even stil in het gezin van de zevenjarige Vic. Wat eerst een doodgewone griep leek, bleek uiteindelijk een hersenabces te zijn dat met spoed geopereerd moest worden.

Vics ouders hadden geluk: ze waren er op tijd bij, en vandaag danst hun zoon alweer als één brok levenslust door de woonkamer. Straks mag hij opnieuw heel gewoon naar school. De Bednet-computer, waarmee hij de lessen van thuis uit kon volgen, zal dan uit zijn slaapkamer verdwijnen. 

‘Ik zal het missen’, zegt hij, ‘want Bednet is héél leuk. Het leukste wat ik tot nu voor zieke kinderen ken. Ik mocht ook altijd wat langer slapen dan anders. Zo was het een beetje school en een beetje vakantie tegelijk.

Maar ik zal ook blij zijn als ik weer extra vroeg op papa kan springen in bed. En ik ga het fijn vinden om mijn vrienden terug te zien. Eigenlijk zou ik altijd Bednet willen en dan in de speeltijd naar school rennen om er met hen te spelen. Tikkertje-standbeeld, ken je dat?’ 

Wat er in de klas gebeurt

Als je lange tijd niet naar school kunt, dan mis je niet alleen de leerstof, maar ook alles wat tussendoor in de klas gebeurt: de vriendschappen, de kleine voorvallen, het gevoel om samen aan een taak te werken en samen iets geks uit te spoken.

Daarom is Bednet zo mooi in zijn eenvoud: met niet veel meer dan een laptop thuis, en een camera en computer in de klas wordt het mogelijk om de lessen live te volgen. Vic hoort door zijn koptelefoon wat er wordt gezegd en de klas hoort hem als hij via een microfoon iets vertelt. 

Interactie met klas én juf

Het valt op als we even over zijn schouder mee loeren: Bednet is veel meer dan zomaar wat voor een scherm zitten. Er is voortdurend interactie – soms moet de juf de klas zelfs aanmanen tot iets minder – en via een speciaal icoontje op de computer kan Vic zijn vinger opsteken.

Ze oefenen vandaag wiskunde en als hij wil, kan hij vragen stellen, antwoorden geven of even zijn boek opsteken voor de camera: ‘Is het deze oefening, juffrouw? En moet ik ze maken? Of mág ik ze maken?’ 

Het grootste voordeel

‘In het ziekenhuis hebben ze ons vrij snel op Bednet gewezen’, zegt Ive, de vader van Vic. ‘In het begin was hij zeker nog te moe om naar school te gaan. Hij kreeg ook antibiotica via een katheter, en de wonde van zijn operatie moest natuurlijk herstellen. We wilden het risico niet lopen dat hij op de speelplaats een ongelukkige val zou maken.

Voor ons was het grootste voordeel van Bednet dat Vic thuis kon genezen en toch geen leerstof hoefde te missen. De eerste week, toen alles nog geregeld moest worden, bracht de juf ook wat lesmateriaal aan huis, maar we wisten nooit zeker of we de leerstof op de juiste manier gaven. Nu krijgt hij echt les van zijn eigen juffen. En we merken ook dat het sociaal contact hem veel deugd doet.’ 

‘Echt heel leuk’

Drie dagen nadat Ive en zijn vrouw de aanvraag hadden ingediend, kwam er al een medewerker van Bednet langs om de internetverbinding te controleren. Daarna werd op school alles klaargezet, en kon Ive de laptop voor thuis ophalen.

‘Mijn vrouw en ik nemen afwisselend vrij. Dat hoeft misschien niet echt, maar we zijn er graag bij: soms heeft Vic een vraag, of zit hij even alleen als de anderen een groepswerk maken. Het is ook gewoon leuk. Zo zie je eens hoe het er in zo’n klas aan toe gaat.’ 

Onderwijs aan huis

‘Voor de school was dit de eerste keer dat ze met Bednet werkten’, zegt Ive, ‘maar ze stonden er wel meteen voor open.

Vier uur per week komt er nog een juf van de school aan huis. Dat staat los van Bednet, maar de school bood het ons aan, en we vonden het een mooie aanvulling. Zij neemt de toetsen af, en ze checkt ook of Vic voldoende bij is.’ 

Grapjes voor de computer

Pure magie was het voor Vic, die eerste dag. ‘Het was héél spannend’, zegt hij enthousiast.

‘Ik kon niet wachten tot het zou beginnen. De juf zei da we eerst eens gingen oefenen en toen speelden we verstoppertje. Ik mocht via de computer een van mijn vrienden zoeken en als ik in de buurt kwam, zeiden ze “warm” of “koud”. 

Uiteindelijk heb ik hem gevonden. Hij zat verstopt achter twee vrienden. Ik vond Bednet toen al meteen heel tof. Ik vind het ook leuk dat ik met die pijltjes op de computer kan rondkijken in de klas en kiezen waar ik de camera op richt. Dat lukte mij eerst niet zo goed, maar toen heeft iemand van Bednet mij dat uitgelegd. Soms bespioneer ik wat mijn vrienden aan het doen zijn. 

Geen knutselen

Hoewel Vic in het begin nog te uitgeteld was om hele lesdagen te volgen, zit hij nu min of meer tijdens de vaste lesuren aan de computer. Alleen als de klas naar een ander lokaal gaat, of er speciaal materiaal nodig is, gaat Bednet uit.

Vandaag stopt de les voor Vic bijvoorbeeld iets vroeger. ‘Het is donderdag, ik denk dat ze gaan knutselen’, zucht hij. ‘En dan kan ik niet meedoen omdat ik hier dat materiaal niet heb. Dat vind ik wel jammer. Maar gelukkig is er de iPad!’ (lacht)

Nationale Pyjamadag

Twee keer heeft hij al in pyjama voor het scherm gezeten. Eén keer toen hij en papa zich een beetje overslapen hadden, en ook op de Nationale Pyjamadag, toen alle leerlingen, maar ook de juffen en de meesters, in pyjama naar school kwamen en voor de camera riepen: ‘Veel beterschap, Vic!’

‘Dat vond ik echt superleuk, want ze hebben dat speciaal voor mij gedaan! ’s Morgens komt iedereen van mijn klas ook altijd eens wuiven naar de camera, en ’s middags nog een keer. 

Via de printer en de scanner kan ik ook taakjes doorsturen. En soms stuur ik ’s morgens een grappig berichtje via de computer: “Goeiemorgen, burgers, waarmee kan ik jullie helpen?” Dan kan ik ze eens aan het lachen brengen.’ 

Plannen voor de laatste dag

Omdat Vic nog een tijdje medicatie moet slikken om epilepsie te voorkomen, blijft het afwachten hoe vlot de terugkeer naar school zal verlopen: de medicatie heeft ook een impact op zijn hersenactiviteit.

Tegelijk kijken ze in het gezin stilaan uit naar die nieuwe start. ‘Bednet was voor ons de perfecte oplossing, maar ik denk dat Vic er deugd van zal hebben om terug bij zijn vrienden te zijn’, merkt papa Ive op. 

‘Eventjes weg van de iPad. En hij moet ook dringend wat energie kwijt. Maar hij kan tegelijk meteen inpikken op de leerstof, want in het eerste leerjaar gaat het met sprongen vooruit.’ 

‘Ik denk wel dat ik op de laatste Bednetdag nog een grapje ga uithalen’, zegt Vic. ‘Maar ik moet nog een goed plannetje bedenken…’ 

‘Je zou een tekening kunnen maken om iedereen nog eens te bedanken’, suggereert zijn papa. 
‘Dat is ook leuk. Maar ik wil toch zeker nog een grapje verzinnen.’