'Hoe graag je je kinderen ook ziet: om de drie uur opstaan, da’s gewoon kak.' Et voilà, Maureen Vanherberghen (37) maakt meteen duidelijk wat voor vlees we in de kuip hebben. Ze begon haar leven op de boerderij, maakt de ochtend wat mooier bij MNM en danst in de keuken het liefst met Sieg. 'Als ik de zorgeloosheid van mijn kindertijd kan doorgeven aan Nelle en Léone, zal ik me al redelijk geslaagd voelen in het leven.'
Wie is Maureen Vanherberghen?
- Presentatrice, actrice en zangeres
- Presenteert de ochtendshow op MNM en speelt mee in Familie
- Vriendin van Sieg De Doncker en mama van Nelle (3 jaar) en Léone (7 maanden)
- Is een jaar lang het enthousiaste gezicht van de Gezinsbond
Boerendochter
Maureen Vanherberghen: 'Ik ben samen met mijn zus opgegroeid op een boerderij. We woonden in het huis waar niet alleen mijn vader, maar ook zijn ouders én zijn grootouders hadden gewoond. Doordat mijn papa boer was, konden wij als gezin niet echt op vakantie gaan. We trokken wel eens naar zee, maar vaak waren we nog niet goed aangekomen of mijn papa moest al terugkeren omdat er een koe ging kalveren.
Boeren, dat is een non-stop job. Als kind stak ik al eens een handje toe om een koe uit elkaar te halen, hamburgers te maken en worsten te draaien. Ik heb nu wel spijt dat ik daarna niet meer heb opgelet. Had ik gewild, ik had met een pikdorser kunnen werken! Maar ja, de puber in mij botste al eens met onze pa en zijn traditionele opvattingen, dus ik had echt geen zin om meerdere uren met hem in die kleine tractorcabine te zitten.
Mijn mama was veel minder van de oude stempel, maar toch heerste er in ons gezin een klassiek rollenpatroon. Zij zorgde voor de kinderen, voor het huishouden én ze ging buitenshuis werken. Bovendien hielp ze daarnaast ook nog met de administratie van de boerderij. Nu ik zelf een gezin heb, snap ik echt niet hoe ze dat allemaal klaarspeelde: koken, poetsen, kleren wassen, naar de hobby’s rijden… Bovennatuurlijk!'
Zagen is life
Heb je je mama ooit horen klagen over dat grote takenpakket?
Maureen: 'Nee, nooit! Zij deed dat gewoon. Ik doe dat wel hoor, zagen is life. Volgens mij cijferen de moeders van mijn generatie zich veel minder weg. Mijn mama had ook geen hobby’s hé, die was gewoon graag thuis. Op haar gemak. Als kind vond dat ik misschien saai, maar vandaag denk ik: ‘Oh mijn god, ik begrijp haar, ik wil ook graag eens NIKS doen!’” (lacht)
En hoe zat het met je puberteit? Kreeg je wat vrijheid om uit te gaan en zo?
Maureen: 'Wanneer mijn zus en ik naar een fuif wilden gaan, somde papa graag op wat we allemaal NIET mochten doen: ‘Niet roken, niet smoren en niet met de jongens kussen!’ Hij zei dat uiteraard als grap, maar ergens meende hij het wel. Ons mama kwam er eerder tussen als bemiddelaar en zorgde ervoor dat we langer konden blijven.
Mama gaf ons altijd veel vertrouwen, maar we woonden dan ook in een boerendorp, in een gehucht van Hoegaarden. Veel konden we daar niet uitspoken. Dat moet voor mijn ouders wel een fijn gevoel geweest zijn: ‘Die geraken hier toch niet weg, we hebben alleen maar een jeugdhuis.’ (lacht) Als ik er zo op terugkijk, ben ik heel traditioneel en beschermd opgevoed.
Wat ik zelf altijd fijn vond aan ons gezin, is het feit dat mijn ouders samen zijn gebleven. Ik besef maar al te goed dat het een luxe geworden is om niet te moeten schipperen tussen mama en papa. Zij waren ook echt een goed koppel en zorgden ervoor dat wij niets tekortkwamen.
Als ik de zorgeloosheid van mijn kindertijd kan doorgeven aan mijn eigen kinderen, zal ik me al redelijk geslaagd voelen in het leven. Bij Sieg is dat ook zo: hij komt uit een goed en stabiel nest en heeft net als ik nooit veel miserie gekend. Hoe ouder we worden, hoe meer we inzien wat voor een gigantisch geschenk dat is.'
Mijn dochters hoeven niet zo braaf te zijn als ik, ze mogen ons gerust wat uitdagen.
~ Maureen Vanherberghen
Onbewuste sollicitatie
Sieg en jij kregen intussen twee schatten van dochters: Nelle (3) en Léone (7 maanden). Hebben jullie op voorhand nagedacht over de opvoeding die jullie hen willen geven?
Maureen: 'Nee, alleen die zorgeloosheid hé, dat is voor ons een belangrijke pijler. Voor de rest zijn wij heel erg go with the flow. Als je een lief zoekt, wil je in eerste instantie iemand met wie je goed overeenkomt en die een beetje dezelfde interesses heeft. Maar eigenlijk zou je ook iemand moeten zoeken die dezelfde visie heeft over opvoeden. Het toeval wil dat Sieg en ik elkaar kennen van bij Ketnet waar we samen een programma maakten. Ik heb daar met mijn eigen ogen kunnen zien hoe hij met kinderen omging. En ja, dat stond mij heel erg aan!' (lacht)
Aha, hij zat dus eigenlijk in een sollicitatieprocedure zonder dat hij het besefte!
Maureen: 'Ergens wel zeker! Wij hadden elkaar al op ons mooist én op ons lelijkst gezien, ook in de buurt van kinderen. Die Ketnetters waren de ideale oefenkinderen! (lacht) Serieus, het feit dat je uit een gelijkaardig nest komt en belang hecht aan dezelfde dingen, maakt het leven een pak makkelijker.'
Trial and error
Kan je eens terugspoelen naar de eerste dagen van Nelle, jullie eerste kindje? Hoe heb je die ervaren?
'Als ik hoor hoe moeilijk de zwangerschappen en bevallingen van sommige mama’s verlopen, durf ik bijna niet te vertellen hoe vlot het bij ons ging. Over het algemeen ben ik erg chill, maar uiteraard heb ik momenten gehad waarop ik dacht: ‘Oh god, wat ben ik hier aan het doen?’ Toen ik Nelle in het ziekenhuis voor het eerst mocht wassen, draaide ze ineens haar hoofdje in mijn hand en kreeg ze een gulp water binnen. Ik voelde mij meteen een slechte moeder, zo een die haar kind zeep had laten drinken! Gelukkig kan ik zulke momenten ook vrij snel doorspoelen. En ja, als je de eerste keer naar huis rijdt met de Maxi-Cosi op de achterbank, komt de angst wel even binnen, maar ik denk dat elke nieuwe mama dat heeft. Ik zie het als een trial-and-error, er bestaat geen handleiding die je vertelt hoe je een kind grootbrengt.'
Ochtendshift
Zowel jij als Sieg werken in de media, een branche die niet meteen bol staat van de nine-to-fivejobs. Lukt het een beetje om alles goed te organiseren in jullie gezin?
Maureen: 'Momenteel zit ik ‘s morgens op MNM en neemt Sieg thuis de vroege shift voor zijn rekening. Dat is spannend, maar voorlopig lukt het wel. Ik doe het heel graag – ook al kwam die vraag op een heel gek moment in mijn leven. Ik was nog maar net bevallen van Léone en zag het eerst niet zitten. Maar na een gesprek met mijn baas – zelf ook een gezinsmens – en wat aanpassingen op maat, heb ik meteen ja gezegd. Echt waar, zo’n baas zou elke jonge ouder moeten hebben.'
Klopt, het zou die zware tropenjaren voor veel ouders wat draaglijker maken.
Maureen: 'Sieg en ik kunnen héél goed grommelen op elkaar, zeker als het weer eens een korte nacht was, maar op het einde van de dag kunnen we ook heel hard lachen met het feit dat we zo grommelen. De huishoudelijke taken zijn bij ons netjes verdeeld en Sieg is een zorgzame man, zo iemand die het werk echt ziét. (merkt de verbazing op) Ja, je ziet dat ik niet alleen gecheckt heb of hij een goed lief en een fijne papa zou zijn, hij moest ook deel uitmaken van mijn personeel! (lacht)
We hebben in ons gezin ook wel wat traditionele kantjes hoor. Hoewel wij allebei speelvogels zijn, komt dat bij Sieg toch iets meer – en iets wilder – tot uiting. En ik ben dan degene die het belangrijk vindt dat de kleren op de juiste plaats liggen in de kast. Maar in vergelijking met onze vrienden scoren wij best goed wat betreft niet-traditionele rolverdeling.'
Kleine pollekes
Wat vind je tot nu toe het fijnste aan mama zijn?
Maureen: 'De spontane, kleine momenten met de kinderen vind ik geweldig. Toen ik gisteren binnenkwam, gaf ik Sieg een kus, we pakten elkaar vast en ineens begon Nelle zich tussen ons te wringen met haar kleine pollekes: ‘Ik wil ook!’ Of gewoon, wanneer we met ons vier staan te dansen in de keuken… Zalig!'
Als ze later terugdenken aan hun kindertijd, wat hoop je dan dat ze zullen zeggen?
Maureen: 'Ik hoop vooral dat ze aan hun kindertijd terugdenken met een gevoel van: ‘Wow, jullie hebben veel voor ons gedaan!’ Voor de rest zou ik het heerlijk vinden als ze nog lang met ons willen optrekken, zelfs als ze twintig zijn of ouder. Een beetje zoals bij de familie Gooris. En mochten ze qua karakter ergens kunnen landen tussen Sieg en mij, dat lijkt me ideaal. Een beetje meer van mij op het vlak van school en een beetje meer van Sieg op het vlak van schelmenstreken. Ze hoeven niet zo braaf te zijn als ik, ze mogen ons gerust wat uitdagen.'
Mijn mama had ook geen hobby’s, die was gewoon graag thuis. Op haar gemak. Als kind vond dat ik misschien saai, maar vandaag denk ik: ‘Oh mijn god, ik begrijp haar, ik wil ook graag eens NIKS doen!'
~ Maureen Vanherberghen
Community
Nelle en Léone zijn de kinderen van twee bekende mensen. Denk je dat dat veel impact zal hebben op hen?
Maureen: 'Het is pas sinds Nelle naar school gaat en ze daar heel wat aandacht krijgt van andere kinderen, dat we beseften dat het effectief impact heeft. Als wij met de kinderen op pad zijn, gaan wij er niet op in als mensen een foto vragen. Da’s onze gouden regel, zo willen wij Nelle en Léone het gevoel geven dat zij voorgaan. Ze hoeven niet opzij te gaan en te wachten tot die mensen hun foto hebben. Pas op, niet makkelijk hoor! Ik vind het moeilijk om ‘nee’ te zeggen want ik ben nogal een people pleaser. Maar de meeste mensen snappen dat gelukkig ook.'
We zijn alleszins heel blij dat je tegen de Gezinsbond volmondig ja gezegd hebt!
Maureen: 'Ik ken de Gezinsbond vooral van de tweedehandsbeurzen en de kinderoppas. Maar nu ik mij wat geïnformeerd heb, ben ik wel onder de indruk: jullie doen zoveel meer dan dat! Door mama te worden, krijg ik niet enkel vragen meer over mijn kleren of mijn krullen. Het gaat nu ook over de buggy, de voeding van de kindjes en de combinatie van gezin en werk. Mijn leefwereld en mijn community zijn op korte tijd gegroeid. Dus ja, ik zit helemaal op mijn plaats bij jullie!'
En je bent meer dan welkom!
Foto's: Kristof Ghyselinck
