Rouwen is geen ziekte. Het is een natuurlijk antwoord op verlies. Bovendien zorgt het langsgaan bij de dokter voor extra beslommeringen: een afspraak maken, een vraag voor ziekteverlof motiveren, een consultatie kost geld...
10 dagen voor inwonende partner of kind
Rouwverlof is een vorm van erkenning voor het verlies van een naaste, al volstaat het huidige aantal dagen zeker niet altijd. De Gezinsbond was pleitbezorger voor het rouwverlof dat er nu is, en blijft ijveren voor verbetering.
Wie zijn partner of kind verliest, heeft recht op tien dagen flexibel op te nemen rouwverlof. Ook pleegouders kunnen van dit recht op rouwverlof gebruik maken bij het overlijden van hun pleegkind als het pleegkind langdurig bij hen verbleven heeft. De tien dagen vallen voor werknemers en ambtenaren onder regeling van klein verlet en zijn dus geen ziektedagen ten laste van de ziekteverzekering. Dat geeft in ieder geval het juiste signaal: rouwen is geen ziekte. Ook zelfstandigen hebben recht op tien dagen vergoed rouwverlof bij overlijden van hun partner of kind.
Flexibel
Iedereen ervaart verlies en verdriet op zijn eigen manier. Sommigen hebben meteen na het overlijden tijd nodig om het evenwicht terug te vinden. Anderen gaan liever snel weer aan het werk, maar voelen na verloop van tijd de nood om een pauze in te lassen.
Daarom is het goed dat zeven van de tien dagen rouwverlof bij overlijden van een partner of kind flexibel op te nemen zijn in het jaar na het overlijden van de partner of van het kind. De eerste drie dagen moeten opgenomen worden vanaf de dag van het overlijden tot en met de dag van de begrafenis. Zo kan iedereen de tijd nemen op de momenten waarop dat voor hen nodig is. De soepele opname moet gebeuren op vraag van de werknemer en met akkoord van de werkgever.
Rouwverlof voor andere familieleden en pleegkinderen
Bij overlijden van de (schoon)vader, (schoon)moeder, (stief)vader, (stief)moeder, heb je als werknemer recht op drie dagen rouwverlof vanaf de dag van het overlijden tot en met de dag van de begrafenis.
Bij overlijden van een inwonende (schoon)broer, (schoon)zus, (over)grootvader, (over)grootmoeder, (achter)kleinkind, schoonzoon, schoondochter, heb je recht op twee dagen rouwverlof vanaf de dag van het overlijden tot en met de dag van de begrafenis. Als de overleden persoon die tot de bovenstaande categorieën behoort, niet bij je inwoont, heb je enkel recht op één dag rouwverlof. Deze dag rouwverlof moet je opnemen op de dag van de begrafenis. Mits akkoord van de werkgever kan dit ook op een andere dag. Dezelfde regeling geldt bij het overlijden van een pleegkind waarvoor je in het kader van kortdurende pleegzorg pleegouder bent geweest.
In de toekomst
De Gezinsbond vraagt ook een verlenging van het rouwverlof naar 10 dagen bij overlijden van andere inwonende familie- of gezinsleden dan de partner of het (pleeg)kind. Bij overlijden van een niet-inwonende (schoon)ouder, (stief)ouder, (schoon)broer en (schoon)zus vragen we een rouwverlof van 5 dagen.
Daarnaast vragen we ook een specifieke vorm van rouwverlof voor alle ouders die geconfronteerd worden met miskraam in de eerste 180 dagen zwangerschap. Federale ambtenaren en hun partner krijgen in de loop van 2024 recht op twee dagen rouwverlof bij verlies van ongeboren kindje, als de werkgever op de hoogte was van die zwangerschap.
Dat is een belangrijke stap in de erkenning van verdriet en rouw bij stilgeboren kindjes. Bij Vlaamse ambtenaren was eerder ook al een dergelijk recht op rouwverlof ingevoerd, maar enkel voor de moeder. We vragen dat hun partners, maar ook ouders in andere statuten, namelijk alle overheidspersoneel, werknemers en zelfstandigen beroep kunnen doen op een gelijkaardige vorm van verlof.
