Bruikbaar
‘De herinneringsdoos zorgt ervoor dat herinneringen gemaakt worden. De koesterkoffer dient om herinneringen bij ouders van overleden kinderen vast te houden’, legt Greet Van Looveren van het Berrefonds uit.
Vooral ouders die plots een kind verliezen, staan in de kou, merkten de ouders op. Dat bracht hen op het idee om de herinneringsdoos om te vormen naar iets bruikbaar voor ouders van oudere, plots overleden kinderen.
Een kind verliezen betekent het begin van een levenslang rouwproces en de ervaring leert dat herinneringen daarbij een belangrijke rol spelen.
~ Berrefonds
Steun en herinneringen
Een koesterkoffer bestaat uit spullen die dienen om herinneringen te bewaren of om steun en troost uit te putten. Zo is er onder meer een koesterdeken, waar je onder kan kruipen als het even niet gaat.
Ook een koker om een haarlok in te bewaren en een canvas voor een voet- of handafdruk zijn erin verwerkt.
Wat je er uit kiest, beslis je zelf. ‘Er zit vanalles in, niks moet, alles mag, elk rouwproces is uniek’, zegt Christine Vandenhole, één van de initiatiefneemsters aan Het Laatste Nieuws. ‘Iedereen kan op zijn moment er dingen uitnemen, doorgeven. Dat is een beetje de bedoeling.’
Berrefonds
Vandenhole startte het Berrefonds op twee jaar na het overlijden van haar zoontje Berre in 2007. Als vroedvrouw zag ze dat er een nood was aan ‘iets’ voor ouders van overleden baby’s (en kinderen). Samen met haar collega’s bedacht ze de herinneringsdoos.
Ondertussen bereikt het Berrefonds jaarlijks zo’n 800 ouderparen die hun kindje hebben verloren. Om dat te bereiken wordt samengewerkt met 26 Vlaamse en Brusselse ziekenhuizen.
‘Wij willen steun bieden aan ouders die een kind hebben verloren. Een kind verliezen betekent het begin van een levenslang rouwproces en de ervaring leert dat herinneringen daarbij een belangrijke rol spelen. Hoe lang of hoe kort je je kindje hebt mogen koesteren, maakt daarbij niets uit. Essentieel is dat de geboorte wordt erkend en dat de herinneringen worden vastgelegd. Zo kan je aan de wereld kan tonen dat het kindje heeft bestaan.’
